Στρασβούργο, δύο μέρες στην πρωτεύουσα των Χριστουγέννων

Δεκέμβριος 2024

Η εκδρομή στο Στρασβούργο, προέκυψε από την επίσκεψή μας στο γιο μας, που ζει στη Στουτγάρδη. Αφού περάσαμε οικογενειακώς τα Χριστούγεννα στη γερμανική πόλη, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα και σε μια κοντινή γαλλική.

Το αρχικό σχέδιο ήταν να κάνουμε μια ημερήσια εξόρμηση, αλλά ένα αναπάντεχο δώρο, τη μετέτρεψε σε διήμερη.

Το Στρασβούργο απέχει από τη Στουτγάρδη περίπου 150 χλμ και συνδέεται οδικά και σιδηροδρομικά μ’ αυτήν. Εμείς επιλέξαμε το σιδηρόδρομο, γιατί είχε πολλά δρομολόγια και πολλές επιλογές εισιτηρίων, ως προς το οικονομικό. Τα εισιτήρια ξεκινούν από 25 ευρώ το άτομο για κάθε κατεύθυνση και η διάρκεια του ταξιδιού είναι περίπου 2,30 ώρες. Υπάρχει και ένα γρήγορο τραίνο, που κάνει την απόσταση σε μιάμιση ώρα περίπου, αλλά η τιμή του είναι σχεδόν τριπλάσια. Εμείς επιλέξαμε μία οικονομική λύση, που μας βόλευαν και τα δρομολόγια και έτσι, την επόμενη των Χριστουγέννων βρεθήκαμε στη γνωστή αλσατική πόλη.

Το όνομα της πόλης έχει γερμανική προέλευση και σημαίνει “πόλη (στη διέλευση) δρόμων”.

Είναι κτισμένη στη δυτική όχθη του Ρήνου και διασχίζεται από τον ποταμό Ιλλ (Ill), έναν από τους παραποτάμους του Ρήνου, ο οποίος είναι πλωτός στο μεγαλύτερο μέρος του, ενώ υπάρχουν και πολλά κανάλια, σχεδόν σε κάθε σημείο της πόλης. Από τον ποταμό αυτό έχει πάρει το όνομά της η ευρύτερη περιοχή, όπου ανήκει το Στρασβούργο, η Αλσατία (στη γερμανική γλώσσα Elsass σημαίνει “περιοχή του Ιλλ”.

Η πόλη δημιουργήθηκε από τους Ρωμαίους το 12 π.Χ. και στη σύγχρονη ιστορία της, άλλαξε χέρια πέντε φορές, μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας, όπου κατέληξε τελικά. Το 1992 μάλιστα επικυρώνεται ως έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Γι αυτό έχει επιρροές και από τις δύο χώρες, τόσο στην αρχιτεκτονική, όσο και στην κουζίνα της. Μείναμε στο ξενοδοχείο Residence City, που βρίσκεται περίπου 5 λεπτά από το σταθμό, με τα πόδια, και άλλα πέντε λεπτά από το κέντρο της πόλης.

Τα κύρια μέσα μετακίνησης στο Στρασβούργο είναι το τραμ και το λεωφορείο. Πραγματικά όμως, για να κινηθείς στο κέντρο της πόλης χρειάζεσαι μόνο ένα χάρτη (μάλλον στο κινητό πια) και όρεξη για περπάτημα. Εξάλλου, το μεγαλύτερο κομμάτι του ιστορικού κέντρου είναι πεζοδρομημένο.

Σε όλες τις γέφυρες, που συνδέουν την περίμετρο της πόλης με το κέντρο της, υπήρχαν μπλόκα, που εμπόδιζαν τα αυτοκίνητα να περάσουν στην πόλη και όσα περνούσαν τα έλεγχαν διεξοδικά, αλλά παράλληλα διευθετούσαν και τη ροή των επισκεπτών.

Μία από τις πολλές γέφυρες που περάσαμε στις βόλτες μας! Και μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια!

Εμείς μπήκαμε από την είσοδο, που οδηγεί στον τερματικό σταθμό των τραμ και κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία Κλεμπέρ (Place Kléber), μια από τις μεγαλύτερες και πιο κεντρικές πλατείες του Στρασβούργου.

Μία από τις πολλές χριστουγεννιάτικες αγορές, πάνω στο μεγάλο νησί!

Όταν τα ξύλινα σπιτάκια των αγορών, έχουν και μπαλκόνι, κάποιοι το εκμεταλλεύονται!

Φτάνοντας στην πλατεία βρισκόμαστε πάνω στο Μεγάλο Νησί, (Grande Île de Strasbourg). Ένα νησί στο κέντρο του της πόλης, με εκκλησίες, ανάκτορα και τουριστικούς πόλους έλξης, όπως ξενοδοχεία και καταστήματα. Αν δεν το ξέρεις είναι δύσκολο να το προσέξεις, γιατί δεν μπορείς να καταλάβεις ότι πρόκειται όντως για νησί. Πρόκειται για μια παλιά συνοικία που “αποτελεί παράδειγμα μεσαιωνικών πόλεων”, σύμφωνα με την UNESCO.

Ο Γάλλος επαναστάτης στρατηγός Jean-Baptiste Kléber, από τον οποίο πήρε το όνομά της η πλατεία και η πρώτη επαφή μας με το χριστουγεννιάτικο στολισμό της πόλης!
!

Πριν ξεκινήσουμε όμως την εξερεύνηση, μια στάση για καφέ, κρουασάν και πρέτσελ στο Café Kleber, επιβάλλεται, καθώς εδώ, μπορείς να τα συνδυάσεις και τα δυο.

Αφού διασχίσουμε την πλατεία και τη χριστουγεννιάτικη αγορά, περιπλανόμαστε στα στενά δρομάκια και απολαμβάνουμε τη γοητεία της πόλης. Περνάμε μικρές πλατείες και ναούς, με αντίστοιχες αγορές, πλακόστρωτους δρόμους και εντυπωσιακά στολισμένα κτήρια, της χαρακτηριστικής αλσατικής αρχιτεκτονικής.

Έτσι φτάνουμε στην πλατεία του Καθεδρικού (Place de la Cathédrale), όπου γίνεται και μια από τις μεγαλύτερες χριστουγεννιάτικες αγορές της πόλης.

Ο Καθεδρικός απ όλες τις απόψεις!

Ο ύψους 149 μέτρων γοτθικός Καθεδρικός Ναός του Στρασβούργου ή ναός της Παναγίας του Στρασβούργου (Cathédrale Notre-Dame de Strasbourg), ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1439 και ήταν το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο από το 1625 έως το 1847, αποτελεί σύμβολο της πόλης. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα γοτθικού ρυθμού, παρόλο που περιέχει αρκετά ρωμανικά στοιχεία. Ο πλούσιος διάκοσμος είναι εντυπωσιακός. Από το καμπαναριό με τις 10 καμπάνες, ύψους 142 μ. μπορεί κανείς να έχει μια καταπληκτική θέα όλης της πόλης και όχι μόνο. Αν ο καιρός είναι καλός, λένε ότι μπορείς να δεις μέχρι το Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας. Η είσοδος είναι δωρεάν και αν έχει ουρά, προχωράει γρήγορα.

Το εσωτερικό του Καθεδρικού φιλοξενεί το ύψους 18 μέτρων αστρονομικό ρολόι, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Αρχικά υπήρχε το αποκαλούμενο “Dreikönigsuhr” (ρολόι των Τριών Βασιλέων), κατασκευής 1352-54, το οποίο βρισκόταν σε άλλη θέση μέσα στο ναό, αλλά η κατασκευή διακόπηκε όταν ο ναός έγινε και πάλι Ρωμαιοκαθολικός. Η κατασκευή ξεκίνησε και πάλι το 1571, με ακόμη περισσότερα αστρονομικά χαρακτηριστικά.

Σήμερα ο ναός έχει κηρυχθεί σε κατάσταση ανάγκης από το Γαλλικό κράτος, καθώς είναι κατασκευασμένος από ένα ασυνήθιστο είδος σκληρού πετρώματος, το οποίο, όμως, διαβρώνεται με την πάροδο του χρόνου. Μέχρι σήμερα συνεχίζονται οι εργασίες συντήρησης και αναστήλωσής του.

Επόμενος προορισμός το παλάτι Ροάν (Palais Rohan) και η αγορά, που απλώνεται έξω από την πύλη του. Ένα υπέροχο παλάτι στην καρδιά του Στρασβούργου, που αποτελεί απόδειξη της πλούσιας ιστορίας και του αρχιτεκτονικού μεγαλείου της πόλης. Αυτό το εκπληκτικό μπαρόκ κτίριο έχει χρησιμεύσει ως κατοικία καρδιναλίων, μουσείο και πολιτιστικό κέντρο, προσφέροντας στους επισκέπτες μια γεύση από τον πλούσιο τρόπο ζωής της γαλλικής αριστοκρατίας. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του είναι η αυλή του, μια γαλήνια όαση που περιβάλλεται από τα τείχη του παλατιού. Η αυλή διαθέτει σιντριβάνι, διαμορφωμένους κήπους και ένα γοητευτικό περίπτερο.

*Το παλάτι από μπροστά και από πίσω, όπως φαίνεται απέναντι από το ποτάμι!*

Είναι όμως ώρα για φαγητό και οι αγορές μας άνοιξαν την όρεξη, με τις υπέροχες μυρωδιές τους. Όμως κάνει αρκετό κρύο και καταλήγουμε στη Brasserie Le Vintage, ένα πολύ όμορφο μαγαζί, με εξαιρετικό φαγητό και παραδοσιακά πιάτα.

*Οι μερίδες ήταν γενναίες και το φαγητό πολύ νόστιμο!*

Δοκιμάσαμε Baeckeoffe, ένα φαγητό με διάφορα είδη κρεάτων, πατάτες, κρεμμύδια, και μυρωδικά, που έχουν μαριναριστεί σε κρασί και μαγειρεύονται αργά και Choucroute garnie ή Sauerkraut, ένα φαγητό με καπνιστό χοιρινό και λουκάνικα, με πατάτες και ξινολάχανο,το οποίο μαγειρεύεται σε λευκό κρασί. Δοκιμάζουμε και το γερμανικό κρασί Riesling, που θεωρείται μία από τις καλύτερες λευκές ποικιλίες στον κόσμο και είναι πολύ ενδιαφέρον. Για τα δύο, τεράστια πιάτα και το κρασί, πληρώσαμε 56 ευρώ. Το Στρασβούργο, δεν θεωρείται ιδιαίτερα φτηνό.

Ο στολισμός των κτηρίων εντυπωσιακός, σε βάζει κατευθείαν στο πνεύμα των Χριστουγέννων!

Η βόλτα συνεχίζεται και παρόλο το κρύο, είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Καθώς βραδιάζει και ανάβουν όλα τα φώτα και τα γιορτινά λαμπάκια, η πόλη παίρνει μια άλλη μορφή, ακόμα πιο παραμυθένια, σχεδόν μαγική. Επόμενη στάση η Μικρή Γαλλία.

Το ιστορικό κέντρο του Στρασβούργου, ονομαζόμενο “Petite France” (Μικρή Γαλλία), χαρακτηρίσθηκε ως “Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς” από την UNESCO το 1988. Ήταν η πρώτη φορά που τέτοια τιμή αποδιδόταν σε ένα ολόκληρο κέντρο πόλης. Πρόκειται για μια μικρή όμορφη συνοικία, που περιβάλλεται από 4 κανάλια.

Τα γραφικά και κουκλίστικα σπίτια της, φτιάχνουν το ιδανικό σκηνικό που μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, βγαλμένη από τα παραμύθια. Βολτάροντας μέσα στα πλακόστρωτα σοκάκια, βρίσκουμε μια σειρά από καφέ και εστιατόρια, με θέα τα κανάλια.

Η Μικρή Γαλλία υπέροχη!

Στο παρελθόν αυτή η γειτονιά κατοικούταν από βυρσοδέψες, ψαράδες και μυλωνάδες. Τα κανάλια είχαν βοηθήσει στη δημιουργία και εγκατάσταση νερόμυλων και αυτοί ήταν χρήσιμοι στους βυρσοδέψες.

Η αρχιτεκτονική των παλαιών κτιρίων είναι επιβλητική αλλά και λεπτοδουλεμένη. Εντυπωσιάζουν, τόσο με τον όγκο όσο και με τη μορφή των προσόψεών τους, αλλά λόγω Χριστουγέννων και με τον ιδιαίτερο στολισμό τους.

Όλοι οι καστανάδες (και ήταν αρκετοί) είχαν αυτά τα χαριτωμένα καρότσια “ατμομηχανές”!

Στο τέλος της Petite France, βρίσκονται οι σκεπαστές γέφυρες (Les Ponts Couverts), που χτίστηκαν κατά το 13^ο αιώνα και ενώνουν τους τέσσερις παραποτάμους του Ιλ, καθώς και τέσσερις πύργους του 14ου αιώνα, απομεινάρια των πρώην οχυρωματικών έργων (κάποτε ήταν 5 οι πύργοι), που εξασφάλισαν την ανεξαρτησία της πρώην Δημοκρατίας του Στρασβούργου. Μετά την προσάρτησή του στη Γαλλία το 1681, ένα νέο φρούριο κατασκευάστηκε εδώ από τον Γάλλο στρατιωτικό μηχανικό Βομπάν.

Το φράγμα Βομπάν (Barrage Vauban), χτίστηκε το 17^ο αιώνα, για να πλημμυρίσει ολόκληρο τμήμα της πόλης σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης. Ανεβαίνοντας στην ταράτσα του φράγματος, έχεις πανοραμική θέα στην πόλη.

Το φράγμα και οι γέφυρες ήταν ειδυλιακά και με υπέροχο φωτισμό!

Περνάμε από πλατείες μικρές, που όλες σχεδόν έχουν χριστουγεννιάτικη αγορά (Marchés de Noël), αναλόγου μεγέθους, με αυτά τα γουστόζικα ξύλινα σπιτάκια, που σερβίρουν παραδοσιακά φαγητά και γλυκά και φυσικά ζεστό κρασί.

Το κρύο μας προτρέπει να πιούμε το ζεστό κρασί, που λειτουργεί σαν βάλσαμο και μας ζεσταίνει αμέσως. Το συνοδεύουμε με μια μερίδα spaetzle, ένα τοπικό ζυμαρικό, που σερβίρεται με διάφορες σάλτσες.

Το ζεστό κρασί ήταν πολύ βοηθητικό για το κρύο! Σου ζέσταινε την ψυχή! Τα συνοδευτικά ήταν απαραίτητα!

Η βόλτα συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσης και καταλήγουμε στο Café Rohan, ένα ποτήρι κρασί και ένα γλυκό. Εδώ που είμαστε, δοκιμάζουμε το παραδοσιακό στρούντελ μήλου (apfel strudel), που το σερβίρουν με παγωτό. To συνοδεύουμε με ένα Pinot Noir (Πινό Νουάρ), τη μοναδική κόκκινη ποικιλία σταφυλιού που επιτρέπεται στην Αλσατία και δοκιμάζουμε ένα ροζέ (κι όμως υπάρχει) κι ένα κόκκινο. Ο λογαριασμός 22 ευρώ!

Εξαιρετικό Στρούντελ! αν και το παγωτό με τους -1, μας άγχωσε λίγο, όλα καλά!

Ώρα για ύπνο όμως, γιατί την επόμενη μέρα, θέλουμε να δούμε ακόμα περισσότερα.

Το πρωινό μας ξεκινάει από το Poulalion, ένα φούρνο κοντά στην πλατεία Place Kléber. Μιας που βρισκόμασταν στη Γαλλία δεν γινόταν να μην φάμε τουλάχιστον ένα κρουασάν. Αυτό που βρήκαμε εδώ ήταν εξαιρετικό. Δώσαμε 10,20 ευρώ για ένα κρουασάν, ένα πρέτσελ γεμιστό με τυρί και δύο καφέδες.

Αυτό ήταν το 1/4 της βιτρίνας!

Μετά κάνουμε πάλι βόλτα προς το φράγμα, τους πύργους και τη μικρή Γαλλία, για να τα δούμε με το φως της ημέρας. Και δεν το μετανιώνουμε, γιατί πραγματικά είναι πανέμορφα. Στο φως του ήλιου είναι σαν πίνακας ζωγραφικής και καθώς τα υπέροχα σπιτάκια καθρεφτίζονται στα ήρεμα νερά των καναλιών, θες να κάθεσαι να τα παρατηρείς με τις ώρες.

Υπέροχες εικόνες με φόντο τους πύργους και το ποτάμι!

Περνάμε από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Musée d’Art Moderne), και θαυμάζουμε τις υπέροχες τοιχογραφίες, αλλά και το κτήριο του Παλιού Τελωνείου (L’Ancienne Douane), έναν σημαντικό μάρτυρα της εμπορικής ευημερίας της πόλης. Το αρχικό κτήριο ανεγέρθη το 1358 και χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη, πανδοχείο, αγορά κρασιού και ψαραγορά κατά τη μακρά ιστορία του. Κάηκε το 1497, βομβαρδίστηκε το 1944, αλλά αναστηλώθηκε το 1966 για να φιλοξενήσει μία αλσατική brasserie, αλλά κάηκε ξανά το 2000 όπου καταστράφηκε όλο το εσωτερικό του.

Το μουσείο σύγχρονης τέχνης με τα γκράφιτι, μας ενθουσίασε! Το παλιό τελωνείο μας μετέφερε σε άλλες εποχές!

Περπατώντας στην όχθη του ποταμού και περνώντας από τις αναρίθμητες γέφυρες, παρακολουθούμε τα πλοιάρια, που κάνουν κρουαζιέρες στα κανάλια, να περνάνε από μια ιδιαίτερη διαδικασία δεξαμενών, αύξησης και μείωσης της στάθμης των υδάτων.

Οι εικόνες, που θύμιζαν πίνακες ζωγραφικής, τραβούσαν συνεχώς την προσοχή μας!

Εστιατόρια αλλά και ντισκοτέκ, κυριολεκτικά μέσα στο νερό!

Η κρουαζιέρες γίνονται από το Batorama, και κοστίζουν 16,80 το άτομο, αλλά καλό είναι να έχετε κλείσει από νωρίς τα εισιτήρια, ειδικά σε περιόδους αιχμής, όπως τα Χριστούγεννα, γιατί εμείς δεν το κάναμε και έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε την πόλη από το νερό.

Δεν γίνεται όμως να επισκεφθείς το Στρασβούργο την περίοδο των γιορτών και να μη δοκιμάσεις την τοπική κουζίνα, όπως προσφέρεται στις χριστουγεννιάτικες αγορές.

Στην μεγαλύτερη της πόλης, την Christkindelsmarik, σκεπασμένο χώρο με τραπέζια και έτσι δοκιμάσαμε το κότσι, που βράζει στο λίπος του, με κροκέτες πατάτας και ενθουσιαστήκαμε. Φυσικά τα συνοδέψαμε με ζεστό κρασί. Πληρώσαμε περίπου 20 ευρώ.

Το γεύμα στη συγκεκριμένη αγορά ήταν τέλειο και παρόλο που δε φαίνεται στη φωτογραφία, οι μερίδες ήταν τεράστιες!

Επίσης δοκιμάσαμε βάφλες με σοκολάτα, που δεν μας ενθουσίασαν (του Βελγίου ήταν πολύ καλύτερες).

Στο τέλος της αγοράς είναι και η εντυπωσιακή Εθνική Όπερα (Opéra national du Rhin).

Μετά από τη γαστρονομική απόλαυση και ακόμα περισσότερο περπάτημα, δυο καφεδάκια στο Oh My Goodness Cafe ήταν απαραίτητα. Δυστυχώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος, γιατί πολλά μαγαζιά κλείνουν νωρίς, οπότε να το έχετε υπόψη σας, αν βρεθείτε στην περιοχή.

Η πόλη πέρα από τα άπειρα πανέμορφα σημεία της, διαθέτει επίσης και πολλά σημεία πρασίνου, μεγαλύτερο και κυριότερο των οποίων είναι η Ορανζερί (Orangerie), πάρκο με μικρό ζωολογικό κήπο και το περίπτερο της Ιωσηφίνας (Pavillon Joséphine) στο ένα του άκρο.